Programowanie Asus E12226 jest proste i może być wykonane za pomocą języków programowania, takich jak C++, Java lub Python. Do programowania potrzebna jest specjalna platforma, która oferuje narzędzia do tworzenia aplikacji, takich jak edytory kodu, biblioteki i systemy operacyjne. Aby programować Asus E12226, użytkownik musi zainstalować odpowiedni program, taki jak Arduino IDE, który umożliwia programowanie za pomocą języka C++. Kiedy program zostanie zainstalowany, użytkownik może przystąpić do tworzenia aplikacji. Asus E12226 ma wbudowane czujniki i wyświetlacz, co umożliwia programowanie interaktywnych aplikacji. Kiedy aplikacja jest gotowa, można ją wyeksportować i uruchomić. Programowanie Asus E12226 jest łatwe i przyjemne, a aplikacje stworzone za pomocą tego urządzenia mogą być doskonałym sposobem na zwiększenie efektywności i wydajności w pracy.
Ostatnia aktualizacja: Jak programować Asus E12226
| Ten artykuł od 2013-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. |
Programowanie komputerów – proces tworzenia programu komputerowego, który ma realizować określone zadania. Kod źródłowy jest napisany w języku programowania.
Między programistami trwają debaty, czy programowanie komputerów jest sztuką, rzemiosłem czy procesem inżynieryjnym. Bezpośrednią formą sztuki w tej dziedzinie jest demoscena oraz nowoczesne gry komputerowe.
Inną debatą dotyczącą tego przedmiotu jest stopień, w jakim język programowania wpływa na formę, jaką przybiera oraz jak funkcjonuje końcowy program. Jest ona analogiczna do hipotezy Sapira-Whorfa w lingwistyce. Programowanie zwykle wymaga wiedzy w dziedzinie algorytmów i struktur danych, języków i metodologii programowania, architektury komputerów i oprogramowania oraz wiedzy dziedzinowej, w zależności od powstającego programu. Z perspektywy inżynierii oprogramowania programowanie (implementacja) jest tylko jednym z etapów powstawania programu.
Programiści[edytuj | edytuj kod]
Osobny artykuł: Programista.
Osoba programująca komputery nazywa się programistą. Ich praca zazwyczaj obejmuje:
- analizę wymagań systemowych
- specyfikację aplikacji
- architekturę systemu informatycznego
- programowanie
- kompilację oprogramowania
- testowanie oprogramowania
- dokumentację programu
- integrację systemów
- konserwację oprogramowania.
Języki programowania[edytuj | edytuj kod]
Różne języki programowania pozwalają na wykorzystanie różnych stylów programowania zwanych również paradygmatami programowania oraz specyficznych cech danego języka. Wybór konkretnego języka może zależeć od indywidualnych upodobań, polityki firmy tworzącej oprogramowanie lub ze względu na zadanie, jakie końcowa aplikacja ma realizować (języki dziedzinowe). Najlepszym rozwiązaniem jest wybór języka programowania najbardziej dostosowanego do rozwiązywanego zadania i ewentualnej istniejącej infrastruktury. Najważniejsze kryteria wyboru języka programowania to: paradygmat i rodzaj języka, przenośność i wydajność kompilatorów, dojrzałość oraz dostępność narzędzi i dokumentacji. Ze względów takich jak brak kompilatorów dla danej platformy sprzętowej, niewystarczająca wydajność wynikowego kodu aplikacji, czy konieczność utrzymania i integracji z już istniejącą infrastrukturą, może nie być to możliwe lub zbyt kosztowne do zrealizowania. W przypadku większych projektów istotne jest też, jak szybko można znaleźć odpowiednio wykwalifikowane osoby znające konkretny język i jak szybko uda się z nich stworzyć sprawny zespół.
Historia programowania[edytuj | edytuj kod]
Mechaniczne urządzenia liczące są konstruowane już od czasów starożytnych. org/wiki/Mechanizm_z_Antykithiry" title="Mechanizm z Antykithiry">Mechanizm z Antykithiry pochodzący z czasów starożytnej Grecji (150–100 p. n. e. ) był mechanicznym kalkulatorem opartym na zespole kół zębatych, służącym do obliczeń astronomicznych[1]. org/wiki/Arabia_Saudyjska" title="Arabia Saudyjska">Arabski wynalazca Al-Jazari zbudował w 1206 roku programowalny automat perkusyjny z pałeczkami oraz krzywkami umieszczonymi na drewnianym bębnie w określonych miejscach. W miarę obrotu bębna uderzały one o dźwignie, które odgrywały określony dźwięk na instrumencie perkusyjnym. W 1805 roku powstało krosno tkackie Josepha Marie Jacquarda. Maszyna korzystała z kart dziurkowanych, na których zapisany był wzór tkaniny do wytworzenia. Zmieniając zestaw kart, można było uzyskać tkaniny z innymi wzorami. Pomysł ten został później podchwycony przez Hermana Holleritha z IBM.
W 1833 roku Charles Babbage zaczął budowę maszyny analitycznej będącej w istocie mechanicznym, programowalnym protokomputerem, który wyprzedzał swoją epokę. Z powodu trudności konstrukcyjnych, a także braku zainteresowania rządu Wielkiej Brytanii wynalazca nie dokończył swojego wynalazku, lecz projekt został opisany przez Adę Lovelace, która napisała także dla niego pierwszy program obliczający liczby Bernoulliego i w ten sposób została pierwszym programistą w historii.
Wynalezienie architektury von Neumanna umożliwiło przechowywanie programów komputerowych w pamięci operacyjnej komputera razem z danymi. Pierwsze programy musiały być składane bezpośrednio z operacji oferowanych przez konkretną maszynę, często w notacji binarnej. Każdy model używał innego zestawu komend, co ograniczało przenośność. W późniejszych latach zaprojektowano pierwsze asemblery, gdzie programista mógł wpisywać instrukcje w formacie tekstowym z wykorzystaniem zapisu symbolicznego zamiast numeru rozkazu, np. ADD X, TOTAL. W 1954 roku stworzony został pierwszy język programowania wysokiego poziomu, FORTRAN, gdzie programiści mogli bezpośrednio formułować wyrażenia matematyczne w podobnym stylu, do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni: y = x^2 + 5*x – 7. Tekst programu, lub inaczej jego źródło, było tłumaczone do postaci zrozumiałej dla maszyny za pomocą specjalnej aplikacji zwanej kompilatorem. W późniejszych latach powstały nowe języki programowania, często zorientowane do tworzenia konkretnych typów aplikacji.
W początkowych latach istnienia komputerów (ok. 1940–1960), programy komputerowe były wprowadzane do pamięci komputera za pośrednictwem kart dziurkowanych lub papierowych taśm. Pod koniec lat sześćdziesiątych pojawiły się pierwsze urządzenia do elektronicznego przechowywania informacji oraz terminale komputerowe, dzięki którym kod źródłowy mógł być wprowadzany bezpośrednio do komputera za pomocą edytorów tekstu.
Wraz z rozwojem Internetu oraz sieci komputerowych pojawiły się narzędzia ułatwiające zespołową pracę nad programami, takie jak systemy kontroli wersji. Kod źródłowy jest tutaj przechowywany na centralnym serwerze, natomiast programiści wysyłają do niego poprawki z własnych kopii lokalnych. Wszystkie zmiany są rejestrowane, a program zarządzający potrafi inteligentnie łączyć ze sobą fragmenty modyfikowane niezależnie przez dwóch programistów, dzięki czemu nie może zaistnieć sytuacja przypadkowego skasowania efektu pracy innego członka zespołu.
Obecnie programowanie komputerów jest atrakcyjną karierą w niemal każdym kraju rozwiniętym, ze względu na stale rosnący popyt na nowe aplikacje komputerowe. Niektóre z najbogatszych osób świata są programistami z zawodu, na przykład Bill Gates (Microsoft), Larry Ellison (Oracle), Larry Page (Google) czy Hasso Plattner (SAP).
Nowoczesne programowanie[edytuj | edytuj kod]
Kolejnymi krokami w każdym projekcie programistycznym powinny być analiza wymagań, modelowanie, implementacja i eliminacja błędów (debugging). Istnieje wiele różnych sposobów na zrealizowanie każdego z tych etapów.
Współcześni programiści korzystają z wielu specjalistycznych narzędzi wspomagających tworzenie i zarządzanie złożonymi aplikacjami. Proces tworzenia programu komputerowego zazwyczaj rozpoczyna się od stworzenia analizy wymagań oraz zaprojektowania architektury. Popularnymi technikami modelowania są tutaj OOAD oraz MDA. Unified Modelling Language (UML) jest powszechnie akceptowaną notacją do prezentowania obu z nich.
Dopiero wtedy następuje tworzenie właściwego kodu źródłowego. Przy złożonych aplikacjach korzysta się z zaawansowanych środowisk IDE wyposażonych w szereg dodatkowych menedżerów pokazujących różne informacje o strukturze aplikacji oraz w rozbudowany system wykrywania i usuwania błędów. Popularnymi środowiskami IDE są Visual Studio firmy Microsoft oraz projekt Eclipse nadzorowany przez IBM.
Obecnie istotnym zagadnieniem jest kontrolowanie wersji kodu źródłowego, który często jest modyfikowany w sposób rozproszony przez wielu programistów. Im większy projekt (np. taki jak system operacyjny: FreeBSD, NetBSD, GNU/Linux itp. ) tym większe znaczenie ma integrowanie wielu zmian oraz zarządzanie nimi (np. śledzenie zmian niezależnie np. od przemieszczania się plików itp. ). Do takich systemów zaliczyć można np. org/wiki/Concurrent_Versions_System" title="Concurrent Versions System">CVS, Subversion, svk, Git, Bazaar i inne. Wiele dużych, komercyjnych środowisk programistycznych zintegrowanych jest w system kontroli wersji.
Usuwanie błędów z gotowej aplikacji jest ostatnim krokiem rozwoju oprogramowania. Trudność jego realizacji zależy od środowiska, jakości kodu źródłowego oraz wybranego języka programowania. Istnieją dwa główne sposoby debugowania: statyczna analiza kodu i dynamiczna. Pierwszy polega na analizie kodu źródłowego pod kątem występowania możliwych błędów. Drugi, na analizie programu w trakcie pracy, służą ku temu specjalne narzędzia, zwane debugerami oraz fragmenty kodu zawarte bezpośrednio w programie, których jedynym zadaniem jest pomoc w znalezieniu błędów.
Nowoczesne języki[edytuj | edytuj kod]
Współcześnie używanymi językami programowania są: C, C++, Objective-C, C#, Visual Basic, Java, Delphi, Cobol, PHP, Perl, Python, Ruby, Kotlin czy Rust.
Wiele języków wyewoluowało z C, jak na przykład C++, C# czy Java. Języki Java, Python i Ruby są popularne, gdyż pozwalają na bardzo szybkie tworzenie aplikacji oraz są uruchamiane w wirtualnej maszynie, co pozwala na uniknięcie wielu problemów znanych z języków niższego poziomu, takich jak przepełniania bufora czy nieprawidłowe wskaźniki. Jednakże większość programów biurowych, jak na przykład edytory tekstu czy grafiki, jest napisanych w wydajniejszych językach, takich jak C, C++ czy Delphi.
Systemy operacyjne są niemal całkowicie napisane w wydajnych językach, ponieważ w tym przypadku szybkość jest priorytetowa. Naukowe programy są zwykle zaimplementowane w Fortranie, gdyż przy użyciu nowszych kompilatorów możliwa jest w nim bardzo wydajna optymalizacja obliczeń arytmetycznych. Cobol jest wciąż na silnej pozycji w zagranicznych korporacyjnych i rządowych centrach danych, głównie na serwerach Mainframe. PHP i Java górują w programach korzystających z baz danych. Python, będąc językiem ogólnego zastosowania, jest wykorzystywany zwykle do administrowania systemem i na stronach WWW.
Istniejące języki programowania są stale rozwijane i modernizowane, powstają też zupełnie nowe, często innowacyjne języki i kompilatory.
Debugowanie[edytuj | edytuj kod]
Debugowanie jest bardzo ważną częścią procesu tworzenia oprogramowania, ponieważ program z błędami jest zwykle bezużyteczny. Języki takie jak C czy pisanie bezpośrednio w asemblerze mogą stanowić wyzwanie nawet dla doświadczonych programistów. Bliski kontakt ze sprzętem oprócz dużej wydajności i kontroli nad nim, niesie ze sobą również podatność na wystąpienie poważnych błędów takich jak przepełnienie bufora, błędne wskaźniki czy niezainicjowana pamięć. Przepełnienie bufora może uszkodzić sąsiednie segmenty pamięci i spowodować błąd w zupełnie innej linii programu; jest również bardzo skuteczną metodą ataku – pozwala na wykonanie praktycznie dowolnego kodu poprzez nadpisanie wskaźnika powrotnego funkcji. Z tego powodu narzędzia takie jak Valgrind, Purify czy Boundschecker są niemal niezbędne przy tworzeniu nowoczesnych aplikacji w C czy C++.
Języki takie jak PHP i Python zapobiegają większości takich błędów, ale za cenę spadku wydajności programu wynikowego. Jest to akceptowalne w programach, którym większość czasu zabierają zapytania do bazy danych.
Zawody programistyczne[edytuj | edytuj kod]
Od kilku dekad organizowanych jest szereg konkursów programistycznych skierowanych przeważnie do młodych programistów (uczniów szkół średnich i studentów). W Polsce odbywa się kilka dużych konkursów tego typu, a wśród nich, kierowane do studentów Akademickie Mistrzostwa Polski w Programowaniu Zespołowym, czy skierowana do uczniów szkół średnich Olimpiada Informatyczna organizowana przez Ministerstwo Edukacji. Istnieją też portale skupiające zawodników startujących w tego typu konkursach (zob. org/wiki/Online_judge" title="Online judge">online judge), które zawierają zbiory zadań i pozwalają na automatyczne sprawdzanie rozwiązań.
Osobliwą formą zawodów programistycznych są kompoty (od ang. competition – turniej) organizowane przez społeczność demosceniczną na zlotach takich jak np. php? title=Assembly_(demo_party)&action=edit&redlink=1" title="Assembly (demo party) (strona nie istnieje)">Assembly i inne. Kategorie Demo i intro w głównej mierze skupiają się na konkurencji w umiejętności tworzenia najwydajniejszego kodu lub wykazania niezwykłego programistycznego polotu. Często też mają miejsce kategorie, w których ogranicza się rozmiar kodu np. 4 KB, 8 KB, 64 KB 96 KB itp. W takim przypadku autor lub autorzy próbują zbudować niezwykle urozmaicony i rozbudowany program multimedialny mieszczący się w zadanych ramach.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- algorytm
- język skryptowy
- konsolidacja
- programowanie hybrydowe
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ancient Greek Computer’s Inner Workings Deciphered. National Geographic News, 2006-11-29. [dostęp 2010-10-19]. (ang. ).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Materiały dydaktyczne MIMUW na studia informatyczne I stopnia:
- Wstęp do programowania
- Paradygmaty programowania
- Metody programowania
- Środowisko programisty
Materiały dydaktyczne MIMUW na studia informatyczne II stopnia:
- Metody realizacji języków programowania
@DropcioJak zacząć programowanie - krok po kroku15. 07. 2012 16:44
Jeszcze zanim przejdę do rzeczy chciałbym się przywitać:). Tak więc na imię mam Aleksander a mój nick, pod którym będę się tutaj podpisywał to Dropcio:). Chciałbym, żebyście ten wpis potraktowali jako takie moje "Hello world" w społeczności DP. Będę starał się w miarę systematycznie publikować coś na blogu, jednak wiadomo jak to czasem bywa - szkoła, nauka, własne projekty. Ale już nie owijając w bawełnę, przejdźmy do rzeczy....
Ah niemal bym zapomniał. Chciałbym tutaj od razu podziękować Piotrowi Szawdyńskiemu - autorowi serwisu cpp0x. pl, który swojego czasu poprawił błędy składniowe w poniższym tekście. Tak się właśnie składa, że jakiś czas temu pisałem coś niemal identycznego dla owego serwisu. Bardzo Ci Piotrku dziękuję:).
Visual Studio 2010 Ultimate start screen
Wstęp
'Jak zacząć programować? ' to standardowe pytanie zadawane przez naprawdę wielu ludzi na forach Internetowych dotyczących właśnie programowania. Sam jakiś czas temu miałem ten problem i też szukałem na to pytanie odpowiedzi. Teraz jednak już wiem, że zadawanie takich pytań na forum jest nie w porządku i słusznie irytuje to starszych użytkowników, którzy bardzo często odpowiadają: „sprawdź w google” lub „takich tematów jest tutaj setki”. Właśnie z myślą o osobach, które chcą zacząć uczyć się programowania, piszę niniejszy artykuł. Piszę go dlatego, że rozumiem te osoby - sam bowiem taki byłem...
Co sprawia największe problemy?
Najcięższe są zdecydowanie trzy rzeczy (a w zasadzie cztery chociaż tą czwartą to bardziej straszą - aczkolwiek przydaje się... ). Tymi rzeczami są:
- motywacja;
- język programowania;
- materiały;
- matematyka
Motywacja
Cóż, motywacja jest zdecydowanie kwestią najtrudniejszą, gdyż niezwykle łatwo można się zniechęcić podczas nauki programowania... i jest to prawda - nie będę pisał, że tak nie jest, bo po prostu tak jest i koniec. Jednak nie wolno nam się zniechęcać, pod żadnym pozorem. Dlaczego? Bo w taki sposób nigdy nie nauczymy się programować. Wiem, że łatwo się mówi ale ja sam się zniechęciłem jakiś czas temu i teraz tego żałuję. Co prawda po pewnym czasie powróciłem do programowania, jednak do innego języka niż ten w którym zaczynałem i czuję się w nim o wiele lepiej.
Do programowania nie możemy podchodzić np. tak: „ohh ta Java jest za trudna - nie nadaję się do tego. ” albo „Kurde! Nie potrafię zrozumieć tych wskaźników - leję na to. Zajmę się sieciami! ”. Takie podejście jest zgubne - lecz uwierz - postępowałem podobnie. Jak czegoś nie rozumiałem, znalazłem temat zastępczy, a po chwili byłem już na palony na sieci i systemy. Kupiłem książkę i buuum! Stwierdziłem, że lepsze było programowanie i przeprosiłem się z kodem. Mocna motywacja to tak naprawdę podstawa. Nie ważne czy masz 12 czy 16 lat - żeby dobrze programować nie musisz tak naprawdę zaczynać od lat ośmiu czy siedmiu. Ja zacząłem w wieku szesnastu lat i dalej się uczę. Mam motywację, chcę to robić zawodowo i lubię to. Powiedzmy sobie teraz szczerze: programowania nie da się nauczyć. Naiwny jest ten, który twierdzi, że się da. Nie sposób jest zapamiętać tych wszystkich funkcji i algorytmów. Prędzej czy później sięgniemy do książki, albo dokumentacji bądź jakiegoś Internetowego kursu. Programista uczy się całe życie. Ja uczę się z książki, ale równie często zaglądam do kursów, które bardzo dużo mi dają bo są tam ciekawe informacje, których w mojej książce nie ma.
Utopijna wizja nauki programowania
Uczymy się programować przeglądając: komiksy, demotywatory, kwejk-a albo prowadząc aktywną dyskusję na facebook-u ze znajomymi lub gadu-gadu: „co tam?! ”. Nie! Jak najszybciej o tym zapomnij. Tak nigdy nie nauczysz się programować. Umówmy się: uczysz się programować to włączasz kompa, czytasz nowinki ze świata IT, sprawdzasz pocztę i wykonujesz inne rutynowe czynności typu odpisywanie na GG (jeśli ważne) a potem (jak koniecznie musisz) sprawdź co nowego na facebook-u i koniec. Siadasz do nauki programowania.
Skuteczna nauka programowania
Odpalasz IDE, otwierasz książkę bądź kurs internetowy i kodujesz, kodujesz, kodujesz... Najlepiej jeszcze wyłącz GG, aby nie rozpraszała Cię koperta informująca o nadejściu nowej wiadomościami. Staraj się tego trzymać a będzie dobrze. Najważniejsze to nie tracić motywacji. No i nie obijać się na miłość Boską!!!
Język programowania
Masz już motywację i stajesz teraz przed najcięższym wyborem w swojej karierze programistycznej. Nad językiem… Od razu zapomnij o programowaniu jeżeli myślisz, że „o nauczę się delphi i to mi na całe życie wystarczy”. Błąd. Wielki błąd. Nie możemy obrać sobie jednego języka i tylko jego się trzymać. Technologia się zmienia i musimy być na to gotowi. Skąd wiesz, czy Java albo Python za kilka(naście) lat nie znajdzie się na miejscu Pascala?
Jaki więc język wybrać?
Są ludzie, którzy twierdzą, że naukę najlepiej zacząć od właśnie Pascala (ja twierdzę, że od j. polskiego) bo jest zdecydowanie najłatwiejszy (tu bym się kłócił:P). No cóż... Twój wybór. Ale tak naprawdę to nie ma znaczenia (chyba, że zaczniesz od Asemblera albo Perla).
To co, C++? Dlaczego by nie? Ucząc się C++ uczysz się jednocześnie C i wcale nie jest prawdą, że nie umiejąc C nie nauczysz się C++. Ucząc się jednego języka inny załapiesz błyskawicznie. Przecież to tylko inne instrukcje oraz składnia może być inna. Od czego ja zacząłem? No ja tak naprawdę liznąłem PHP, a tak 'niby na poważnie' to od Javy. Ale niemożliwie mnie to zniechęciło tak więc czmychnąłem w kąt i przytuliłem się do C++ i jest mi w nim dobrze. Można w sumie powiedzieć, że zaczynałem od tego właśnie języka… wiedząc zaledwie nie wiele.. tylko co to są warunki tak naprawdę:). Tak więc podsumowując nie ma znaczenia od czego zaczniecie byle się nie zniechęcicie i nie wbijecie sobie do główek, że na całe życie przy tym jednym zostaniecie. Ja preferuję zacząć od C lub C++:). Bardzo przyjazne języki tak naprawdę a lektura? Ja zaczynałem od Symfonii C++ Standard Jerzego Grębosza.
Czy mogę już napisać grę?
Aż by się chciało w tej chwili rzucić mięsem…. daruj sobie programowanie jeżeli myślisz, że nauczysz się jednej książki na pamięć i już napiszesz grę. To naprawdę nie jest takie proste. Ależ oczywiście.. możesz mieć motywację aby w przyszłości pisać gry ale błagam nie pisz czegoś w stylu „w jakim języku najłatwiej napisać grę? ” Po pierwsze… już wiem, że jesteś na poziomie podstawówki, po drugie nie ma czegoś takiego jak: „w jakim najłatwiej? ” … kurde w żadnym? Zacznij od napisania jakiegoś porządnego kalkulatora a potem myśl o grach bo jestem pewien, że z takim nastawieniem prędzej się zniechęcisz niż tę grę napiszesz… a i tak nie będzie nikt w nią grał (:P). Nie myśl więc, że będziesz jednoosobowym blizzardem. Ja nie wiem dlaczego każdy kto zaczyna programowanie myśli że od razu napisze grę… podejrzewam, że takie osoby grają niemalże uzależnieni w bardzo popularną wśród młodzieży grę zwaną Tibia.
Materiały do nauki
Bólu głowy można dostać widząc po raz n-ty temat na forum pt. „z czego się uczyć?! ”. To denerwuje jeszcze bardziej niż „jak zacząć się uczyć? ”. Nie będę tutaj dużo gadał - do wyboru mamy: Internet oraz źródła papierowe, czyli tzw. książki. W Internecie materiałów jest naprawdę od groma. pl/Zi9iZy5wdQhYCyxKGgx4HRtTeBBcVXZLTEtgWxo4dVwPEW5MGh50HklHKhUaFnUAFhouHhoHMQ8WCz1XRRk9S0Q"/>
Ja tu napiszę o kilku fajnych moim zdaniem pozycjach: www. cpp0x. pl – Serwis tematyczny, poświęcony tylko i wyłącznie programowaniu w C++. Na łamach tego serwisu znajdziesz Kurs C++, który stał się następcą bardzo popularnego kursu „od zera do gier kodera”. Wspomniany » Kursy ¦ Kurs C++ kurs opisuje język zgodnie z obowiązującym standardem C++.
„Symfonia C++ standard” – zdecydowanie najlepsza pozycja poświęcona językowi C++ od podstaw. Autor wyśmienicie magluje każde zagadnienie aż do znudzenia. Polecam dla bardzo początkujących.
„Thinking in C++” – pozycja również bardzo popularna jednak nie jest ukierunkowana do laików.
„Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. ” – ciekawa pozycja dla osób mających jakieś pojęcie o programowaniu i chcących poznać ciekawe algorytmy. pl/Zi9iZy5wdQhYCyxKGgx4HRtTeBBcVXZLTEtgWxo4dVwPEW5MGh50HklHKhUaFnUAFhouHhoHMQ8WCz1XRRk9S0Q"/>
„C++ dla każdego” – książka poświęcona językowi C++ od podstaw jednak zdecydowanie lepszą pozycją (moim zdaniem) jest Symfonia C++ standard. Książek i artykułów na temat programowania jest znacznie więcej niż to co wymieniłem - naprawdę wystarczy tylko trochę poszukać...
Inne metody nauki programowania
Ciekawą techniką nauki programowania jest wygrzebanie gdzieś jakiegoś kodu i analizowanie go. „Aha tutaj jest jakieś for”…. szukamy w słowniku co to znaczy, potem patrzymy na resztę i…”Aha! Tak się to robi! ”. Bardzo „ciężka metoda” szczególnie jak się o programowaniu nie ma kompletnie pojęcia ale za to jaka skuteczna:). Ciekawym motywem jest też oglądanie video-kursów na youtube.. są za darmo i z komentarzem głosowym więc jak się jest słuchowcem to można się wiele z tego dowiedzieć. Uprzedzam tutaj pytanie… nie, nie ma książki, która pokazuje jak od „Hello world” napisać grę w 3D najlepiej z dźwiękiem i grafiką jak w Wiedźminie 2 Zabójcy Królów.
Matematyka
Tutaj chce mi się śmiać (bo sam prymusem nie jestem ale to raczej z lenistwa) i jednocześnie płakać jak czytam niektóre komentarze ludzi, którzy z uporem maniaka wmawiają początkującym, że „Nie jesteś wybitnym matematykiem? No to kolego chyba Ci w programowaniu nie pójdzie”. Przyznam…. Matematyka jest potrzebna ale tu głownie tak naprawdę chodzi o logiczne myślenie a nie o to, żeby napisać jakiś program to trzeba wykonać serię skomplikowanych obliczeń. Polecam pewną ciekawą pozycję…mianowicie to: „Od matematyki do programowania. Wszystko, co każdy programista wiedzieć powinien” – ciekawa pozycja naprawdę. Ale i tak lepiej uważać na lekcji…a najlepiej to w podstawówce bo potem będziecie żałować, że macie takie braki ze swojej winy (tak jak np. ja).
Zakończenie
Jeżeli doczytałeś to do końca to gratuluję cierpliwości (to wspaniała cecha, którą każdy programista posiadać powinien). Wiem, że nie wyczerpałem tutaj do końca tematu ale będę ten temat jeszcze w miarę chęci i wolnego czasu rozwijał. Mam jednak nadzieję, że udzielił Wam od odpowiedzi na kilka nurtujących pytań i nie będziecie już pisać jakże często powtarzających się tematów na forach. pl/Zi9iZy5wdQhYCyxKGgx4HRtTeBBcVXZLTEtgWxo4dVwPEW5MGh50HklHKhUaFnUAFhouHhoHMQ8WCz1XRRk9S0Q"/>
Uff to już koniec mojego pierwszego wpisu. Moimi intencjami, nie było nikogo obrazić. Czasem stosowałem nieco kontrowersyjne słownictwo ale to tak ze szczyptą humoru - mam nadzieję. Jesteś programistą? Napisz w komentarzu jak Ty zaczynałeś! Aha jeszcze jedno... pomimo, że czytałem ten tekst już z 4 razy to mogły się jeszcze wkraść jakieś błędy typu 'niema' (osoba) zamiast 'nie ma'.... Proszę o zgłaszanie mi takich łobuzów...
- Produkty Technika łączeniowaPrzewody łączenioweZłączki kablowe do EthernetE12226. HTML
- Do podłączania czujnika do interfejsu parametryzacji
- Do niezawodnego przesyłania sygnałów
- Dobra kompatybilność elektromagnetyczna dzięki ekranowaniu kabla
