Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej (MSDS) jest dokumentem, który zawiera informacje o substancji, jej właściwościach, zagrożeniach dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi i środowiska oraz zalecanych środkach ostrożności. Karta charakterystyki dotyczy serii Asus ProArt PA348CGV i zawiera informacje o składnikach, wskazania bezpieczeństwa, procedury postępowania w przypadku niebezpiecznych wycieków i przeciwdziałanie pożarom. Dokument zawiera również informacje o właściwościach fizycznych i chemicznych substancji, zalecanych środkach ostrożności, postępowaniu z odpadami i procedurach pomocy medycznej. Karta charakterystyki jest bardzo ważnym dokumentem, który ułatwia w hodowli i przetwarzaniu substancji niebezpiecznych w bezpieczny sposób.
Ostatnia aktualizacja: Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej Asus Proart Pa348cgv Series
Karty Charakterystyki substancji chemicznych i mieszanin (ang. SDS Safety Data Sheet, dawniej MSDS Material Safety Data Sheet) to wymagane przez prawo dokumenty zawierające precyzyjny opis:
- zagrożeń, które może spowodować określona substancja lub mieszanina chemiczna,
- metod służących minimalizowaniu ryzyka w kontakcie z nią,
- sposobów postępowania w przypadku powstania sytuacji niebezpiecznej,
- podstawowych danych fizykochemicznych na jej temat.
Zgodnie z rozporządzeniem 1907/2006/WE Karta Charakterystyki substancji chemicznej jest głównym narzędziem przepływu informacji o zagrożeniach i zarządzaniu ryzykiem pomiędzy producentem, dostawcą i dalszym użytkownikiem substancji lub mieszaniny w łańcuchu dostaw. Wymagania określone w rozporządzeniu REACH w dotyczące do Kart Charakterystyki podległy modyfikacji, celem uwzględnienia zasad ich dotyczących w ramach Globalnego Zharmonizowanego Systemu (GHS) oraz włączenia do prawodawstwa UE innych elementów GHS wprowadzonych rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 (CLP). W ramach świadczonych przez naszą firmę usług oferujemy przygotowanie w pełni profesjonalnych dokumentów związków chemicznych i mieszanin, które są zgodne z prawem – zarówno lokalnym, jak i regulacjami w wymiarze międzynarodowym. (zobacz tutaj).
Dla kogo przeznaczona jest Karta Charakterystyki substancji lub mieszaniny niebezpiecznej i kiedy należy ją dostarczyć?
Karta Charakterystyki substancji niebezpiecznej przeznaczona jest przede wszystkim dla użytkowników prowadzących działalność zawodową w celu umożliwienia im podjęcia w miejscu pracy środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska. To również dokument, z którego powinni korzystać wszyscy pracodawcy nadzorujący pracę wyżej wspomnianych użytkowników, celem bezpośredniego kolportażu i przekazania zawartych w niej przepisów oraz informacji. Zgodnie z art. 31 ust. 8 rozporządzenia REACH: Kartę Charakterystyki niebezpiecznej substancji chemicznej bądź mieszaniny dostarcza się w nieodpłatnie w formie papierowej lub elektronicznej nie później niż w dniu pierwszej dostawy substancji, lub mieszaniny w następujących przypadkach:
- w przypadku, gdy substancja lub mieszanina spełniają kryteria klasyfikujące je jako stwarzające zagrożenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008,
- w przypadku, gdy substancja jest trwała, wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna lub bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji zgodnie z kryteriami zawartymi w załączniku XIII,
- w przypadku gdy substancja znajduje się na liście sporządzonej zgodnie z art. 59 ust. 1 (tzw. ” Lista kandydacka”) z powodów innych niż określone wcześnie).
Dostawca dostarcza odbiorcy na jego żądanie Kartę Charakterystyki, jeżeli mieszanina nie spełnia kryteriów klasyfikacji jako stwarzająca zagrożenie zgodnie z tytułami I i II rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, ale zawiera:
- w stężeniach wynoszących osobno co najmniej 1% wag. w przypadku mieszanin niewystępujących w postaci gazu oraz co najmniej 0, 2% obj. w przypadku mieszanin występujących w postaci gazu, substancję, która stwarza zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub środowiska,
- w stężeniach wynoszących osobno co najmniej 0, 1% wag. w przypadku mieszanin niewystępujących w postaci gazu przynajmniej jedną substancję, która jest rakotwórcza kategorii 2 lub działa szkodliwie na rozrodczość kategorii 1A, 1B i 2, działa uczulająco na skórę, kategorii 1, lub działa uczulająco na drogi oddechowe, kategorii 1, lub ma wpływ na laktację lub oddziałuje szkodliwie na dzieci karmione piersią lub jest trwała,
- wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna (PBT) zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XIII lub bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vPvB) zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XIII lub która została umieszczona na liście sporządzonej zgodnie z art. 1 z powodów innych niż określone wcześniej substancję, w przypadku której zostały określone we Wspólnocie najwyższe dopuszczalne stężenia w środowisku pracy.
Kto powinien sporządzać Kartę Charakterystyki dla produktów przeznaczonych na rynek polski?
Karta Charakterystyki substancji niebezpiecznej powinna być sporządzona i wystawiona w języku polskim przez osoby kompetentne, które posiadają niezbędne oraz odpowiednie kwalifikacje (m. in. szczegółową wiedzę merytoryczną z zakresu chemii, prawa, toksykologii itp. ). Powstały dokument musi uwzględniać konkretne potrzeby oraz poziom wiedzy jej użytkowników w takim stopniu, w jakim są one znane.
Czy Karta Charakterystyki substancji lub preparatu może być dosłownym tłumaczeniem z języka obcego?
Należy mieć na uwadze, że dokument będący opisem właściwości niebezpiecznych mieszanin chemicznych powinien mieć odpowiednią formę, szczególnie jeżeli dochodzi do tłumaczenia z innego języka. Karta Charakterystyki oprócz zgodności z przepisami unijnymi musi być zgodna także z przepisami państwa, na którego terenie substancja lub mieszanina jest wprowadzana do obrotu, co oznacza konieczność dostosowania niektórych jej parametrów np. limitów ekspozycji na stanowiskach pracy do obowiązujących na terenie poszczególnych krajów. Nomenklatura stosowana w celu opisów zagrożeń jest ściśle zdefiniowana i nawet dosłowne jej tłumaczenie nie stanowi gwarancji ich zgodności z ustawodawstwem. Dlatego też należy upewnić się, że powstałe opisy niebezpiecznych związków chemicznych są dopasowane do lokalnego prawa i nie kolidują z nim w żaden możliwy sposób.
Zgodnie z Rozporządzeniem Komisji UE 217/542 ujednolicone i zharmonizowane informacje zawarte w kartach charakterystyki mieszanin niebezpiecznych wprowadzanych do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz innych krajów Unii Europejskiej wymagają zgłoszenia w portalu PCN (ang. Poison Centre Notification) prowadzonym przez Europejską Agencję Chemikaliów ECHA (ang. European Chemical Agency). Szczegółowe informacje dotyczące zgłoszeń znajdują się tutaj.
Kto odpowiada za prawidłowość przygotowania Karty Charakterystyki chemicznej?
Za prawidłowość przygotowania i wprowadzenia do obrotu właściwej Karty Charakterystyki niebezpiecznej substancji chemicznej odpowiada producent, jego przedstawiciel lub importer danego produktu chemicznego. Niebezpieczne związki chemiczne mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia oraz życia, dlatego też odpowiedni sposób przygotowania dokumentu jest ważny z punktu widzenia zapewnienia niezbędnego poziomu bezpieczeństwa.
Status prawny karty charakterystyki
substancji niebezpiecznych
Karta Charakterystyki stanowi podstawowy dokument określający właściwości substancji chemicznej lub mieszaniny , dlatego z punktu widzenia prawa jest obowiązkowa w przypadkach opisanych powyżej. Unia Europejska, kraje NAFTA oraz wiele innych państw precyzyjnie określa parametry Kart Charakterystyk, które powinny mieć szczegółowe informacje na temat substancji mieszanin chemicznych. Karta Charakterystyki jest dokumentem obowiązkowym na każdym etapie kontaktu ze związkiem niebezpiecznym i powinna być dostępna wszystkim osobom, które w danym momencie mają z nią do czynienia.
Unia Europejska, a karta charakterystyki substancji
Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej lub mieszaniny jest dokumentem obowiązkowym w większości krajów na świecie, aczkolwiek należy wziąć pod uwagę fakt, iż w zależności od państwa i obowiązujących na jego terenie przepisów oraz regulacji prawnych, może ona wyglądać nieco inaczej. Zawartość Kart Charakterystyk substancji chemicznych w krajach Unii Europejskiej określa rozporządzenie Parlamentu Europejskiego nr 1907/2006 w sprawie rejestracji, oceny i udzielania zezwoleń oraz stosowanych ograniczeń w zakresie sprzedaży chemikaliów. Na jego mocy, Karta Charakterystyki powinna zawierać 16 obowiązkowych sekcji:
- Sekcja 1: Identyfikacja substancji/mieszaniny oraz firmy/przedsiębiorstwa
- Sekcja 2: Identyfikacja zagrożeń
- Sekcja 3: Skład/informacja o składnikach
- Sekcja 4: Środki pierwszej pomocy
- Sekcja 5: Postępowanie w przypadku pożaru
- Sekcja 6: Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska
- Sekcja 7: Postępowanie z substancjami i mieszaninami oraz ich magazynowanie
- Sekcja 8: Kontrola narażenia i środki ochrony indywidualnej
- Sekcja 9: Właściwości fizyczne i chemiczne
- Sekcja 10: Stabilność i reaktywność
- Sekcja 11: Informacje toksykologiczne
- Sekcja 12: Informacje ekologiczne
- Sekcja 13: Postępowanie z odpadami
- Sekcja 14: Informacje dotyczące transportu
- Sekcja 15: Informacje dotyczące przepisów prawnych
- Sekcja 16: Inne informacje
Opracowana zgodnie z powyższymi wymogami Karta Charakterystyki niebezpiecznej substancji chemicznej lub mieszaniny zapewnia kompleksową informację dotyczącą mieszaniny, jej składu i właściwości, a także postępowania w sytuacjach niebezpiecznych. Dzięki niej postępowanie z materiałami niebezpiecznymi wpływa na wzrost bezpieczeństwa.
W ramach naszej działalności oferujemy profesjonalne przygotowanie oraz tłumaczenie zgodnych z prawem dokumentów, które umożliwiają swobodną pracę z użyciem wyżej wspomnianych związków oraz mieszanin. Nie zwlekaj i zapoznaj się z naszą ofertą już teraz!
Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej, karta charakterystyki preparatu niebezpiecznego, MSDS (skrótowiec od ang. material safety data sheet), SDS ( safety data sheet)[1] – dokument zawierający opis zagrożeń, które może spowodować określona substancja lub mieszanina chemiczna (dawniej preparat), a także podstawowe dane fizykochemiczne na jej temat. Jej podstawowym celem jest informowanie o potencjalnych zagrożeniach związanych z daną substancją (mieszaniną), metodach ich zapobiegania i procedurach jakie należy wykonać w razie wystąpienia skażenia opisywaną substancją (mieszaniną).
Status prawny[edytuj | edytuj kod]
Dokument ten w krajach Unii Europejskiej, NAFTA i wielu innych musi być obowiązkowo sporządzany przez producentów chemikaliów dla sprzedawanych przez nich niebezpiecznych substancji i preparatów i przekazywany każdemu nabywcy. Karta charakterystyki musi być zawsze dostępna podczas ich transportu, używania i przechowywania. Odbiorcy takich substancji i preparatów mają obowiązek przechowywać kartę w taki sposób, aby każda osoba mająca z nimi do czynienia mogła w dowolnej chwili zapoznać się z zagrożeniami opisanymi w karcie.
Zawartość i struktura kart charakterystyki jest normowana przepisami prawa, różnymi dla krajów UE i NAFTA.
Unia Europejska[edytuj | edytuj kod]
W Europejskim Obszarze Gospodarczym układ karty charakterystyki i jej niezbędną zawartość definiuje Rozporządzenie WE 1907/2006 REACH, paragraf 31, załącznik II, który został zmieniony Rozporządzeniem WE 2015/830 z dnia 28. 05. 2015 r. ze sprostowaniem z dnia 17. 01. 2017 r. (zastępujące rozporządzenie (UE) nr 453/2010) oraz rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywy Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE z dnia 18 grudnia 2006 roku.
Karta charakterystyki zgodna z REACH zawiera datę sporządzenia, datę aktualizacji, numer wersji i następujące numerowane punkty[2][3]:
Sekcja 1: Identyfikacja substancji/mieszaniny i identyfikacja przedsiębiorstwa
1. 1. Identyfikator produktu
1. 2. Istotne zidentyfikowane zastosowania substancji lub mieszaniny oraz zastosowania odradzane
1. 3. Dane dotyczące dostawcy karty charakterystyki
1. 4. Numer telefonu alarmowego
Sekcja 2: Identyfikacja zagrożeń
2. Klasyfikacja substancji lub mieszaniny
2. Elementy oznakowania
2. Inne zagrożenia
Sekcja 3: Skład/informacja o składnikach
3. Substancje
3. Mieszaniny
Sekcja 4: Środki pierwszej pomocy
4. Opis środków pierwszej pomocy
4. Najważniejsze ostre i opóźnione objawy oraz skutki narażenia
4. Wskazania dotyczące wszelkiej natychmiastowej pomocy lekarskiej i szczególnego postępowania z poszkodowanym
Sekcja 5: Postępowanie w przypadku pożaru
5. Środki gaśnicze
5. Szczególne zagrożenia związane z substancją lub mieszaniną
5. Informacje dla straży pożarnej
Sekcja 6: Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska
6. Indywidualne środki ostrożności, wyposażenie ochronne i procedury w sytuacjach awaryjnych
6. Środki ostrożności w zakresie ochrony środowiska
6. Metody i materiały zapobiegające rozprzestrzenianiu się skażenia i służące do usuwania skażenia
6. Odniesienia do innych sekcji
Sekcja 7: Postępowanie z substancjami i mieszaninami oraz ich magazynowanie
7. Środki ostrożności dotyczące bezpiecznego postępowania
7. Warunki bezpiecznego magazynowania, w tym informacje dotyczące wszelkich wzajemnych niezgodności
7. Szczególne zastosowanie(-a) końcowe
Sekcja 8: Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej
8. Parametry dotyczące kontroli
8. Kontrola narażenia
Sekcja 9: Właściwości fizyczne i chemiczne
9. Informacje na temat podstawowych właściwości fizycznych i chemicznych
9. Inne informacje
Sekcja 10: Stabilność i reaktywność
10. Reaktywność
10. Stabilność chemiczna
10. Możliwość występowania niebezpiecznych reakcji
10. Warunki, których należy unikać
10. 5. Materiały niezgodne
10. 6. Niebezpieczne produkty rozkładu
Sekcja 11: Informacje toksykologiczne
11. Informacje dotyczące działań toksycznych
Sekcja 12: Informacje ekologiczne
12. Toksyczność
12. Trwałość i zdolność do rozkładu
12. Zdolność do bioakumulacji
12. Mobilność w glebie
12. Wyniki oceny właściwości PBT i vPvB
12. Inne szkodliwe skutki działania
Sekcja 13: Postępowanie z odpadami
13. Metody unieszkodliwiania odpadów
Sekcja 14: Informacje dotyczące transportu
14. Numer UN (Numer ONZ)
14. Prawidłowa nazwa przewozowa ONZ
14. Klasa(-y) zagrożenia w transporcie
14. Grupa pakowania
14. Zagrożenia dla środowiska
14. Szczególne środki ostrożności dla użytkowników
14. 7. Transport luzem zgodnie z załącznikiem II do konwencji MARPOL i kodeksem IBC
Sekcja 15: Informacje dotyczące przepisów prawnych
15. Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska specyficzne dla substancji lub mieszaniny
15. Ocena bezpieczeństwa chemicznego
Sekcja 16: Inne informacje
Kraje NAFTA[edytuj | edytuj kod]
W krajach NAFTA (Stany Zjednoczone, Kanada, Meksyk) podstawowym dokumentem normującym zawartość MSDS-ów jest norma ANSI Z400. 1-2004[4]. W przypadku eksportu/importu chemikaliów z UE do krajów NAFTA i z krajów NAFTA do UE producenci są zmuszeni dołączać do nich dwa różne dokumenty MSDS, jeden zgodny z normami UE i drugi z normami NAFTA. Istnieje wprawdzie norma ISO definiująca międzynarodowy standard tych dokumentów, nie jest on jednak w pełni respektowany przez kraje NAFTA i UE[5].
Zgodnie z normą ANSI karta charakterystyki powinna zawierać sekcje odpowiadające na następujące pytania[4]:
- Co to za materiał? (skład chemiczny, prawidłowy wygląd, nazwa, producent, podstawowe dane fizyczne i chemiczne itp. )
- Co zrobić natychmiast po wystąpieniu zagrożenia? (krótki opis najpoważniejszych zagrożeń i opis jak sobie z nimi szybko poradzić + zwykle dane kontaktowe do osoby odpowiedzialnej)
- Co powinno się zrobić w razie wystąpienia zagrożenia? (szczegółowy opis działań, które należy podjąć w razie zatrucia/pożaru/skażenia)
- Jak uniknąć potencjalnych zagrożeń? (sposoby prawidłowego przechowywania i transportowania, lista potencjalnych czynników ryzyka)
- Inne pożyteczne informacje (zwroty ryzyka, szczegółowe dane fizyczne i chemiczne itp. )
Norma ISO 11014-1 definiuje układ karty charakterystyki w bardziej precyzyjny sposób. Zgodnie z tą normą powinna ona zawierać:[5]
- nazwę produktu i dane jego producenta
- skład chemiczny
- zwroty ryzyka
- procedurę pierwszej pomocy
- procedurę gaszenia
- procedurę działania w razie wycieku i skażenia
- sposoby przechowywania i posługiwania się
- opis niezbędnych środków ostrożności przy kontakcie
- właściwości fizykochemiczne
- informacje o trwałości i reaktywności
- informacje o toksyczności
- informacje ekologiczne
- uwagi na temat utylizacji lub neutralizacji
- informacje o prawidłowym transporcie
- informacje na temat regulacji prawnych dotyczących substancji
- pozostałe informacje.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Safety Data Sheets | Free SDS Database | Chemical Safety, chemicalsafety. com [dostęp 2020-04-07].
- ↑ EKOS, Karty charakterystyki, tłumaczenie i opracowanie - EKOS [dostęp 2017-11-06].
- ↑ Komisja Europejska: Rozporządzenie 2015/830. Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, 2015-05-28. [dostęp 2018-01-12]. (pol. ).
- ↑ a b How do I write an MSDS? , Canadian Centre for Occupational Health & Safety, 2007
- ↑ a b Norma ISO 11014-1. [dostęp 2008-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-17)].
Karta charakterystyki sds (ang. SDS Safety Data Sheet) jest podstawowym dokumentem, który dostarcza kompleksowych informacji o substancji lub mieszaninie na potrzeby kontroli chemikaliów na stanowisku pracy. Pracodawcy i pracownicy mogą znaleźć w kartach charakterystyki produktów informacje o zagrożeniach dla zdrowia oraz dla środowiska, jak również uzyskać niezbędne zalecenia na temat środków bezpieczeństwa w postępowaniu z danym produktem chemicznym. Podane w karcie charakterystyki msds informacje, umożliwiają pracodawcy stworzenie odpowiednich warunków ochrony pracowników, w tym organizację szkoleń dostosowanych do konkretnego stanowiska pracy.
Karta charakterystyki substancji niebezpiecznych stanowi istotne źródło informacji również dla innych odbiorców. Jej poszczególne sekcje zawierają m. in. dane wykorzystywane przez podmioty zajmujące się transportem towarów niebezpiecznych czy służby reagujące na nagłe wypadki.
Obowiązek tworzenia kart charakterystyki wynika z artykułu 31 rozporządzenia REACH, natomiast wymagania dotyczące jej sporządzania, opisuje załącznik II tego rozporządzenia. Rozporządzenie CLP zawiera natomiast wytyczne potrzebne do jej poprawnego opracowania.
